Ik ben niet iemand van de dagboeken. Ik weet niet of het is dat ik mijn leven niet interessant genoeg vind om erover te schrijven of misschien is het juist wel dat er zo veel te vertellen is dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Ik weet wel dat ik altijd al van schrijven heb gehouden en daar (al dan niet publiekelijk) ook altijd wel aan gedaan heb. En hoewel ik nooit woorden tekort schiet om iets te vertellen, schiet ik wel regelmatig tekort aan inspiratie. Ook grotendeels mijn eigen schuld: ik wil teveel, te hoogdravend. Vandaar dat ik nu heb besloten om het simpel te houden: geen hoogstaande poëzie of diepgaande moralen, gewoon lekker schrijven... en wat kan daar in hemelsnaam moeilijk aan zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten